Het is dan weer bijna zover, nog eventjes en we knallen het oude jaar uit, en ploppen het nieuwe open. Je hebt Kerst nog nauwelijks achter de kiezen of het begint in alle opzichten weer te draaien,en te malen, in de huishouding en in de bovenkamer wordt de balans opgemaakt. Hoe was het oude jaar, nieuwe agenda kopen, opruimen, schoonmaken, solliciteren, financiën op orde brengen, masseren…..

Derde kerstdag, met een voorjaarszonnetje stond ik op met het gevoel dat het nu echt moest gaan gebeuren en vatte moed om de vette vloeren grondig te dweilen. Eerst kreeg mijn man zijn dagelijkse groente en fruit in de vorm van een groene smoothie, en pas daarna een bakkie troost, nog maar 3 weken bij huis en die heb ik al aardig onder de plak…..!Daarna waren de verschimmelde rubberen randen van de koelkast in de schuur aan de beurt. Gewapend met een tip van mijn moeder toog ik met soda en talkpoeder de garage in, niet van zins mij gewonnen te geven voordat het weer proper was.Het resultaat mocht er zijn, maar aangezien we alleen nog talkpoeder met sandelwood geur in huis hadden, kan onze garage de rest van 2012, indien je je ogen sluit voor de lege flessen,werkbank en gereedschappen, doorgaan voor het plaatselijke Indiase bordeel.Na deze actie besloop mij plotsklaps een licht heimwee gevoel naar mijn werk, hoe zou het gaan met die, wat zou sus…etc. Snel besloot ik dit de kop in te drukken met een flink stuk overgebleven chocoladecake van de Kerst en Jamie Oliver. Ondanks de overdosis aan chocolade doemde alsnog het schrikbeeld op, die van een verslonsde sneue huisvrouw, wiens pleziertje bestaat uit het bestieren van de huishouding,zuchtend en klagend, manlief bestokend met vrouwenvenijn en af en toe een duik in het keukenkastje waar de sherry naast de schoonmaakmiddelen prijkt. Of die om de tijd te doden gaat kantklossen en borduren, zaken die er in mijn geval op duiden dat een opname PAAZ in zicht is.Stel dat ik een huisvrouw word die het serieus belangrijk vindt dat alle was exact op kleur gesorteerd wordt, terwijl ikzelf in een huispak rondbanjer tot het eind van de middag. De deur alleen uit voor boodschappen, nadat je ieder reclameblaadje tot op de naad uitgeplozen hebt op de beste aanbieding en voor buurtroddels in het speelplaatsje gaan zitten, omdat er in je eigen leven niks meer gebeurt. Make up niet nodig, want het is toch al donker om 16.00….Dat moet toch wel dodelijk zijn voor iedere vorm van inspiratie,laat staan voor je sexleven.

Maar uhhh, even bij de les blijven, zo ver is het nog lang niet, voorlopig vind ik het idee van langer thuisblijven dan normaal nog heel aantrekkelijk, en heb ik nog massa’s leuke en niet leuke dingen te doen, ben ik nog niet uitgekeken op mijn man, dol op mijn zonen en heb ik een website! Ja, mensen, als je iemand bent en wat te vertellen hebt, heb je tegenwoordig een eigen website. Weliswaar ben ik een digibeet,maar ja, als je maar weet waar je het moet halen en gelukkig heb ik een knappe zoon met engelengeduld, die er voor zorgt dat ik geen sneu type wordt. Aangezien hij drie koppen groter en al volwassen is, is er geen sprake van parentificatie als hij :”Goedzo mama”zegt, als het me lukt om enig webbeheer eigen te maken. Ook dit komt grotendeels op zijn conto, aangezien hij dummies heeft leren omgaan met de p.c, die nog glaziger naar hem opkijken dan ik.

2012:shit happens, make love, keep hope en een nieuwe website….

Vorig jaar om deze tijd had ik praktisch alles wat en hoe ik het wilde, nu niet meer. Ik moest afscheid nemen van dierbare zaken en mensen, zekerheden, nieuwe vormen vinden. Niet leuk en soms erg pijnlijk. Maar nog steeds zoveel om van te houden en te doen en andersom.You can’t always get what you want, but you’ll get what you need. Blijft een geweldige tekst, ook voor 2013. Wat er in mijn agenda komt, geen idee, maar ik heb er zin in!

Wens jullie allemaal een licht en liefdevol nieuwjaar!