Ze denkt dat ze zo dom niet had moeten zijn. Maar ja, ze was verliefd. Hij was zo zorgzaam en attent. Een beetje ruw, dat wel. Maar hee, ze kan wel tegen een stootje.

Wat plekken van het stoeien, het was ook spannend en ze had, zoals gewoonlijk, een hele grote bek. Het kleine blozende hartje, ja, dat ook. Hij is zo leuk en lacht haar zo fijn toe, ze voelt zich opgetild. Soms moet ze wel voorzichtig doen, hij maakte heel veel mee. Gelukkig kan ze tegen een stootje.

Niks zeggen, niemand, nee, ik heb me flink gestoten hahaha. Straks mag ze niks meer. Je weet wel, ouders. Voorgoed binnen moeten zitten daar waar niks gebeurd. Dat is pas echt de hel. De spanning doet haar bloed sneller stromen, levendiger dan ooit. Diep, diep van binnen is er twijfel, maar nee, ze houdt haar mond, ze staat haar mannetje wel.

Ze had toch duidelijk nee gezegd, nee, nog niet. Hij is toch lief, hij vindt haar mooi. Zij vindt van niet. Ben ik zo dom is hij zo stom? Hij was zo lief, hij was toch leuk? Hoe zit zijn oor dan toch zo dicht, als ze lachend eerst, niet doen roept en er een steeds zachter, stiller, verstomder nee klinkt, dwars door haar vliesje heen.

Ze redt zich wel, het komt wel goed. Misschien niet nu, maar eens. Ze staat weer op en lacht maar wat. Haar wereld is voorgoed verkleurd.

Geen ja is ook nee. Wederzijdse instemming is de norm. Na seksueel geweld duurt het gemiddeld een half jaar voor men het verteld, een jaar totdat er hulp gezocht wordt. Bron: https://centrumseksueelgeweld.nl/csg-zwolle/